Παρασκευή 10 Ιουνίου 2011

Πειραματισμοί με την Αφήγηση- Υπολογιστική Αφηγηματολογία- Computational Narratology

Πειραματισμοί με την Αφήγηση


ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΤΗΣ ΟΜΙΛΙΑΣ «ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΙΚΗ ΑΦΗΓΗΜΑΤΟΛΟΓΙΑ»
του Καθηγητή Τεχνητής Νοημοσύνης Ιωάννη Κόντου
Η Αφηγηματολογία περιλαμβάνει Θεωρία και Εφαρμογή. Η ανάπτυξη της Αφηγηματολογίας χρονολογείται από την συγγραφή της Ποιητικής του Αριστοτέλη τον 4ο αιώνα π.Χ. που προτείνει μια Θεωρία και την εφαρμόζει στην αρχαία τραγωδία. Η νεότερη πορεία της Αφηγηματολογίας αρχίζει με τον Vladimir Propp στις αρχές του 20ου αιώνα που προτείνει μία δική του θεωρία και την εφαρμόζει στα Ρωσικά παραμύθια. Από τα τέλη του 20ου αιώνα με την εφαρμογή μεθόδων της Πληροφορικής και ειδικότερα της Τεχνητής Νοημοσύνης στην ανάλυση και σύνθεση αφηγήσεων δημιουργείται η νέα ειδικότητα η ονομαζόμενη «Υπολογιστική Αφηγηματολογία» (Computational Narratology). Η ομιλία μετά από μια σύντομη  ιστορική αναφορά θα επικεντρωθεί στην αναφορά των νέων ιδεών και μεθόδων που συγκροτούν την σύγχρονη Υπολογιστική Αφηγηματολογία. Η αφήγηση ως βασικό συστατικό του πολιτισμού μας έχει καταλήξει από εργαλείο συνεργασίας των πρωτόγονων κοινωνικών ομάδων, με την χρήση της πληροφορικής, να ενσωματώνεται σε τεχνολογίες αιχμής που αφορούν την σύγχρονη τέχνη, επιστήμη, εκπαίδευση και διοίκηση που θα θιγούν στην ομιλία. Ειδικότερα θα θιγούν εν συντομία τρόποι με τους οποίους εφαρμόζεται η Υπολογιστική Αφηγηματολογία σε τομείς όπως: Ιστορία, Διήγημα, Μυθιστόρημα, Κινηματογράφος, Εκπαίδευση, Ιατρικό Ιστορικό, Παιχνίδια με Υπολογιστή, Υπολογιστική Εμψύχωση, Εικονική Πραγματικότητα,  Διαδραστική Αφήγηση, και Διαδραστικό Θέατρο και Διαδραστικός Κινηματογράφος.
  
ABSTRACT OF THE LECTURE “COMPUTATIONAL NARRATOLOGY”
of  Professor of Artificial Intelligence John Kontos
Narratology consists of theory and application. The development of Narratology is dated since Aristptle’s Poetics written in the 4th century B.C. in which a theory is proposed and applied to the analysis of Greek Tragedies. The modern development of narratology  starts at the beginning of the 20th century with Vladimir Propp who proposed a theory that he applied to Russian folktales. Since the end of the 20th century a new field called “Computational Narratology” is created with the use of methods of computer technology and especially of Artificial Intelligence. The lecture will start with a short historical review and then it will concentrate on the review of new ideas and methods that constitute modern Computational narratology. Narration as a basic element of our civilization has evolved from a tool of collaboration of primitive social groups to be embodied in avant-guard technologies that support modern art, science, education and management and that will be mentioned in the lecture. In particular it will be presented how Computational Narratology is applied to fields such as History, Stories, Novels, Animation, Virtual Reality, Interactive Narrative, Interactive Theatre and Interactive Cinema.
   

Πέμπτη 9 Ιουνίου 2011

Εμμανουήλ Ροΐδης (1836-1904) - Οι απόψεις του για τα κόμματα υπό το πρίσμα της σκωπτικής κριτικής

Ιδού οι απόψεις του Εμμανουήλ Ροΐδη από το σατιρικό περιοδικό "Ασμοδαίος"  (1875)...

"Αλλαχού τα κόμματα γεννώνται, διότι εκεί υπάρχουσιν άνθρωποι διαφωνούντες και έκαστος άλλα θέλοντες. Εν Ελλάδι συμβαίνει ακριβώς το ανάπαλιν• αιτία της γεννήσεως και της πάλης των κομμάτων είναι η θαυμαστή συμφωνία, μεθ’ ης πάντες θέλουσι το αυτό πράγμα, να τρέφωνται δαπάνη του δημοσίου".

"Αν υπήρχε λεξικόν της νεοελληνικής γλώσσης, νομίζομεν ότι ο ορισμός της λέξεως «κόμμα» ήθελεν είναι ο ακόλουθος: «Ομάς ανθρώπων ειδότων ν’ αναγινώσκωσι και ν’ ανορθογραφώσιν, εχόντων χείρας και πόδας υγιείς αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες, ενούμενοι υπό ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν’ αναβιβάσωσιν αυτόν διά παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παράσχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι»".

«Πολιτικόν δελτίον», Ασμοδαίος, 8.6.1875. Άπαντα, Β΄. Ερμής, 1978. 138.
Πηγή: http://www.snhell.gr/references/quotes/writer.asp?id=284

Ο Εμμανουήλ Ροΐδης γεννήθηκε το 1836 στην Ερμούπολη της Σύρου από εύπορους και αριστοκρατικής καταγωγής (εκ Χίου) γονείς, τον Δημήτριο Ροΐδη και Κορνηλία το γένος Ροδοκανάκη. Το 1841 η οικογένειά του μετακόμισε στην Ιταλία λόγω του διορισμού του πατέρα του σε μεγάλο εμπορικό οίκο της εποχής, με έδρα την Γένοβα, και αργότερα της υπηρεσίας του ως Γενικού Προξένου της Ελλάδας. Σε ηλικία δεκατριών ετών, και ενώ οι γονείς του είχαν εγκατασταθεί στο Ιάσιο, ο Ροΐδης επέστρεψε στην Ερμούπολη, όπου σπουδάζει εσωτερικός στο φημισμένο ελληνοαμερικανικό λύκειο Χ. Ευαγγελίδη. Συμμαθητής του ήταν ο λόγιος, συγγραφέας και έμπορος Δημήτριος Βικέλας και μαζί εξέδιδαν μια εβδομαδιαία χειρόγραφη εφημερίδα υπό τον τίτλο Μέλισσα.

Το 1866 ολοκλήρωσε την συγγραφή του μυθιστορήματος Πάπισσα Ιωάννα, έργο μέσα από το οποίο σατιρίζει τον κλήρο της Δυτικής Εκκλησίας την περίοδο του Μεσαίωνα. Τον Ιανουάριο του 1875 και για 18 μήνες εξέδιδε με τον Θέμο Άννινο το εβδομαδιαίο περιοδικό, χιουμοριστικό στην αρχή, σατιρικό κατόπιν, Ασμοδαίος μέσα από τις σελίδες του οποίου είχε τη δυνατότητα να σχολιάζει την δημόσια και πολιτική ζωή της Ελλάδας καθώς και να συμμετέχει ενεργά σε αυτήν. Υπέγραφε με τα ψευδώνυμα «Θεοτούμπης», «Σκνίπας» και πολλά άλλα παρόμοια, τα περισσότερα μιας μόνο χρήσεως, αφού τα ψευδώνυμα αυτά φαίνεται πως ήταν συνήθως αναγραμματισμοί φράσεων που τόνιζαν κάτι που είχε αναφερθεί στο αντίστοιχο άρθρο. Kαυτηρίαζε τη κομματική συναλλαγή της εποχής του, υποστηρίζοντας όμως την πολιτική του Χαρίλαου Τρικούπη.

Το 1877 άρχισε η διαμάχη του με τον Άγγελο Βλάχο, με αφορμή ένα κριτικό του κείμενο με τίτλο «Περί Συγχρόνου Ελληνικής Ποιήσεως», στο οποίο στρεφόταν κατά του ακραίου ρομαντισμού και της πραγμάτωσής του στο έργο της Α' Αθηναϊκής Σχολής και των ποιητικών διαγωνισμών του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το 1878 διορίστηκε έφορος στην Εθνική Βιβλιοθήκη, στην οποία εργαζόταν κατά την διάρκεια των κυβερνήσεων Τρικούπη, ενώ απολυόταν από τις κυβερνήσεις Δηλιγιάννη. Παράλληλα, εμφανιζόταν ως υπέρμαχος της δημοτικής με μια σειρά από γλωσσικές μελέτες αν και ο ίδιος έγραφε τα κείμενά του στην καθαρεύουσα. Πέθανε στην Αθήνα, στις 7 Ιανουαρίου 1904.

Η πολύπλευρη συγγραφική του δραστηριότητα τον καθιστά ως μια από τις σημαντικότερες μορφές στην ιστορία της νεοελληνικής λογοτεχνίας του περασμένου αιώνα.


Τρίτη 7 Ιουνίου 2011

Αρχή της Δεδηλωμένης και Χαρίλαος Τρικούπης


1832-1896
Η Αρχή της Δεδηλωμένης είναι όρος του Συνταγματικού Δικαίου και ορίζει ότι η κυβέρνηση οφείλει να έχει τη «δεδηλωμένη» εμπιστοσύνη της Βουλής. Σύμφωνα με την αρχή αυτή η κυβέρνηση οφείλει να λάβει ψήφο εμπιστοσύνης από τη Βουλή, ενώ η τελευταία διατηρεί το δικαίωμά της να άρει την εμπιστοσύνη της υπό προϋποθέσεις με ψήφο δυσπιστίας ύστερα από πρόταση μομφής. Με τον τρόπο αυτό εξασφαλίζεται η δημοκρατική νομιμοποίηση της κυβέρνησης, η οποία συνήθως, σε αντίθεση με το Κοινοβούλιο, δεν εκλέγεται απευθείας από τον λαό, αλλά διορίζεται από τον ανώτατο άρχοντα της χώρας. Είναι μια αρχή που υπάρχει στα σύγχρονα κοινοβουλευτικά πολιτεύματα. Σύμφωνα μ' αυτήν την αρχή κάθε κυβέρνηση που διορίζεται από τον ανώτατο άρχοντα (παλιά από το βασιλιά) πρέπει να έχει στη Βουλή την πλειοψηφία. Κάθε κυβέρνηση που καταψηφίζεται από τη Βουλή είναι υποχρεωμένη να παραιτηθεί.

Στην Ελλάδα η Αρχή της Δεδηλωμένης καθιερώθηκε άτυπα το 1875. Ως τότε ίσχυε η λεγόμενη «θεωρία του κηπουρού»: ο Βασιλιάς μπορούσε να διορίσει πρωθυπουργό όποιον ήθελε, ακόμα και τον κηπουρό του. Αιτία για την καθιέρωση της αρχής της δεδηλωμένης ήταν άρθρο του Χαριλάου Τρικούπη στην εφημερίδα «Καιροί» της 29.6.1874 με τον τίτλο «Τίς πταίει», στο οποίο κατηγορούσε τον βασιλιά Γεώργιο Α' ότι εφάρμοζε καθεστώς απόλυτης μοναρχίας, επειδή διόριζε κατά βούλησιν πρωθυπουργούς από τα κόμματα της μειοψηφίας χωρίς να λαμβάνει υπ'όψιν του τα αποτελέσματα των εκάστοτε βουλευτικών εκλογών. Ο Γεώργιος ο Α' δεσμεύτηκε τον Αύγουστο του 1875 στον λόγο του Θρόνου ενώπιον του Κοινοβουλίου ότι θα διόριζε στο εξής μόνο πρωθυπουργούς που θα απολάμβαναν την εμπιστοσύνη της Βουλής.

Δευτέρα 6 Ιουνίου 2011

Σπύρος Παπαλουκάς (1892-1957)

Διακεκριμένος Έλληνας ζωγράφος, πρόδρομος της λεγόμενης «γενιάς του '30», επίσημος εικονογράφος της Μικρασιατικής εκστρατείας.



http://wwk.kathimerini.gr/kath/7days/1996/01/14011996.pdf

Παρασκευή 3 Ιουνίου 2011

Ιστορικό αφιέρωμα: Η θυσία των 62 Μαρτύρων και ο ηρωικός δήμαρχος Μηνάς Γεωργιάδης

Ιστορικό αφιέρωμα: Η θυσία των 62 Μαρτύρων και ο ηρωικός δήμαρχος Μηνάς Γεωργιάδης

Πλησιάζουν οι ημέρες που θα τιμηθούν, όπως κάθε χρόνο, οι 62 Εθνομάρτυρες που έπεσαν από τις σφαίρες των ΝΑΖΙ τον θλιβερό εκείνον Ιούνιο του 1942. Όλοι επιφανείς άνθρωποι, οι οποίοι με γενναιότητα ψυχής έμειναν πιστοί μέχρι το τέλος στα πιστεύω τους. Οι εκτελεσθέντες ήταν άνθρωποι διαφόρων ηλικιών. Αξίζει να διαβαστεί το αφιέρωμα της εφημερίδας ΠΑΤΡΙΣ. Θα μείνει χαραγμένο για πάντα στη μνήμη μου όταν μικρό παιδί με πήγαιναν οι γονείς μου στο μνημόσυνο κάθε χρόνο. Ζούσαν τότε πολλοί συγγενείς θυμάτων, όλοι ντυμένοι στα μαύρα, μερικοί δεν τα έβγαλαν ποτέ σε ένδειξη πένθους ... Μεταξύ αυτών και η αδελφή της μητέρας μου που εξετέλεσαν τον άνδρα της με τους 62, τον αείμνηστο Νίκο Κατεχάκη. Ήταν επιφανής δημοσιογράφος και εκδότης δημοκρατικής εφημερίδας, που ίσως ενόχλησε μερικούς… και μόλις 29 ετών. Στο Ιστορικό Μουσείο Ηρακλείου υπάρχει μια πολύ αξιόλογη έκθεση με πολλά τεκμήρια από το θλιβερό γεγονός.


Πέμπτη 2 Ιουνίου 2011