Τρίτη 24 Απριλίου 2012

Το αποτυχημένο κατεστημένο της χώρας μας που επιμένει να αγνοεί τους εκτός συστήματος επιτυχημένους Έλληνες...

Και δυστυχώς οι περιπτώσεις είναι πολλές...

ΑΠΟΨΕΙΣ ΣΤΑΜΑΤΗ ΒΑΣΙΛΑΡΟΥ: ΑΓΝΟΕΙΤΑΙ Η ΠΡΩΤΗ ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ: Προ ημερών δημοσιεύθηκε στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης ανταπόκριση απο τη Βρετανική εφημερίδα Daily Mail σχετικά με το εμβόλιο που καταπολεμ...

1 σχόλιο:

Ιωάννης Α. Μελισσείδης είπε...

Το "αποτυχημένο κατεστημένο" της χώρας μας προσφιλέστατη Ιωάννα, δεν θα υπήρχε αν δεν είχε "πλαίσιο στήριξης" τουλάχιστον την ανοχή όλων μας (κατά το μέτρο υπαιτιότητας εκάστου/ης) επί σειρά ετών.Ανεχτήκαμε μετριότητες!Αποδεχτήκαμε μικρότητες! Χειροκροτήσαμε τη φτήνεια και κακομοιριά! Εξυψώσαμε ό,τι το χείριστο! Πήραμε τη τρισκατάρατη λεγόμενη "έξωθεν καλήν μαρτυρίαν" δηλαδή ό,τι το "απρόσωπον και ανυπόγραφον" και το αναγορεύσαμε σε "Κανόνα Κρίσεως". Πήραμε "ηθικές αμφισβητούμενες" και τις θέσαμε πάνω απ την ιερότητα του Νόμου. ΄Οροι και κανόνες πήγαν περίπατο σε κρίσεις από "στοιχεία" εκτός "φακέλλου" και με απόντες τους κρινόμενους/ες. Συνοπτικά : δημιουργήσαμε "βδέλυγμα της ερημώσεως" και τώρα απολαμβάνουμε τα "έργα των χειρών ημών".Με υποκριτική μετριοφροσύνη προβάλουμε καταγωγές και γενιές (και δικαίως), ενώ δηλώνουμε "ταπεινά" πως δεν αρεσκόμαστε σε "τίτλους ευγενείας" ! ΄Ομως "όχι" σε "αναγορεύσεις" δε λέμε, και επιδιώκουμε τις "αναδείξεις" (και σωστά αφού χωρίς φιλοδοξία κίνηση προς το μέλλον δεν υπάρχει). Καιρός λοιπόν "παρρησίας και ορθοτομήσεως του Λόγου της Αληθείας"! Καιρός Κανονικότητας και Νομιμότητας ! Καιρός Ευγενείας και Ευπρεπείας ! Αν πορευτούμε σε δρόμους Πνευματικής Καθαρότητας, σίγουρα τέλειωσε η βασιλεία των όποιων κατεστημένων. Χρειαζόμαστε Τόλμη και Αρετή σε συνδυασμό με το ΄Ηθος της ψυχικής δύναμης που είναι αναγκαίο όταν χρειαστεί να αποκοπούμε από πλάνες ή ψυχοφθόρες συνήθειες.΄Οταν χρειαστεί να αποτινάξουμε "φορτία βαρέα και δυσβάστακτα". Αν όμως (λέω αν) φωνάζουμε μόνο και μόνο για να γίνουμε και εμείς αποδεκτά μέλη του ίδιου "κατεστημένου", τότε θάναι μάταιος ο κόπος, ο δρόμος και η "όποια" πίστη.Βέβαια νάχουμε κάτι υπ όψη μας : τα χρόνια είναι πια άγρια και αποκαλυπτικά.Δε σηκώνουν παραμύθια και φούμαρα.Και μόνο γι αυτό, δόξα τω Θεώ ! Καλή συνέχεια.